Gerçek dediğimiz, şiirin düşündüğü, düşlediği şeydir. İmgedir. İmge, gerçektir. Şiirin gerçeği, gerçekliğidir. Şiirle düşlenen, çağrılan ya da şiiri çağıran her şeyin gerçek şeyler olduğuna inanıyorum; tıpkı şiirin de bizzat bir gerçeklik biçimi olduğu gibi. Şiirin de bize ilettiği ya da duyurduğu şeyler gerçektir, gerçekliği duyurur. Duygular ya da düşünceler, şiire geldiklerinde ve şiir olduklarında, yepyeni bir gerçeklik kazanır. Şiirin de hala bir çocukluk makamı ya da bence onunla aynı şey anlamına gelen hayret makamı olarak görülmesi, okunması, yazılması, söylenmesi, işitilmesi, duyulması bu sebeptendir. Yani şiirin her çağa "yeni bir gerçeklik" getirmesi ve öyle olmasındandır. Bu parçayla ilgili olarak aşağıdakilerden hangisi söylenemez?