"Mega" sözcüğü son birkaç yıldır hem konuşma, hem de yazı dilimize taht kurdu. İletişim ortamında gözde oldu. Her konuşmaya girdi, sözü böldü. Büyüklük ifadesi için vazgeçilmez bir sıfat oldu. Sıfat diyoruz. Oysa "Mega", Batı dillerinde sıfat değil, ön ektir. Bu ek megafon, megaton, megavat gibi sessiz, sakin yaşayıp gidiyordu. Türkçe'de ön ek olmağı için dar bir alanda sıkışmış kalmıştı. Artık büyük diyemiyoruz, şahane, harika, muhteşem, dev, görkemli, gösterişli diyemiyoruz. Dilimizi böyle kalıp ifadelerle daraltmayalım. Maymuncuk gibi kelimeler dile zara veriyor, ifadeyi zayıflatıyor, düşünceyi sığlaştırıyor.
Bu parçada vurgulanan düşünceyi en iyi yansıtan yargı aşağıdakilerden hangisidir?