I. Türkçede sözcük kökünde ikiz ünsüz bulunmaz.
II. Türkçede ünlü uyumları vardır.
III. Türkçede sözcük sonunda “b, c, d, g” ünsüzleri bulunmaz.
IV. Türkçede sözcük başında “c, f, ğ, h, j, I, m, n, n p, r, ş, v, z” ünsüzleri, çok az istisna dışında, bulunmaz.
V. Türkçede köke gelen ekler kökteki ünlüyü her zaman değiştirir.
Yukarıda numaralanmış cümlelerin hangisinde bilgi yanlışı vardır?